Marcus 10:3-22 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

3. Achd ar bhfregra dhósan a dubhairt sé ríu, Créd do aithin Máoisi dhibh?

4. Agus a dubhradarsan, Dfulaing Máoisi leitir dhealaighthe do sgríobhadh, agus a leigean.

5. Agus ar bhfreagra Díosa a dubhairt sé ríu, Is ar son chrúais bhur gcroidhesi do sgríobh sé a naithnesi dhíbh.

6. Gidheadh ó thósach an chruthaighthe fear agus bean do rinne Día íad.

7. Ar a nadhbharsin fúicfidh neach a athair agus a mhathair, agus ceangalfuigh sé dha mhnaoi;

8. Agus béid a ráon na náoin fhéoil: ionnas nach días íad as sin a mach, achd éin fhéoil amháin.

9. Ar a nadhbharsin gidh bé ní do cheangail Día ré chéile, na sgáoileadh duine é.

10. Agus a stigh a rís do chuireadar a dheisciobuil ceisd fán ní céudna sin air.

11. Agus a dubhairt seision ríu, Gidh bé ar bith duine léigfios a bhean, agus bhéuras bean eile, do ní se adhaltrannus na haghaidh.

12. Agus má leigeann bean a fear, agus go bpósfadh sí ré fear eile, do ní sí adhaltrannas.

13. Agus tugadar chuige leínibh, do chum go mbeanfadh sé ríu: agus do imdheargadar a dheisciobail an mhuinntir thug léo íad.

14. Achd an tan do chonnairc Iósa sin, do bhí míchéudfaidh aige orrthá, agus a dubhairt sé ríu, Leigidh do na leanbaibh teachd chugamsa, agus na toirmeasgaidh íad: óir is lé na leithéidibh súd flaitheas Dé.

15. A deirim ribh go fírinneach, gidh bé nach géubha rioghachd Dé chuige mar leanabh, nach racha sé a sdeach go brath innti.

16. Agus an tan do ghabh sé chuige íad an a uchd, ar gcur a lámh orrtha, do bheannaigh sé íad.

17. Agus an tan do chúaidh sé a mach ar a tslighidh, do rith óglach chuige, agus do léig sé ar a ghlúinibh dhó é, agus do fhíafruigh sé dhe, A Mhaighisdir mhaith, Créd do dhéuna mé do chum go bhfuighinn an bheatha mharthanach doighreachd?

18. Agus a dubhairt Iósa ris, Créd fá ngoireann tú maith dhíomsa? ní bhfuil éinneach maith, ach Día amhain.

19. A tá fios na naitheantadh agad, Ná déuna adhaltrannus, Ná ndéuna dunmharbhadh, Ná déuna goid, Ná déuna díadhnuisi bréige, Ná déuna mealltóireachd, Onóruigh thathair agus do mháthair.

20. Achd ar bhreagra dhósan, a dubhairt sé ris, A Mhaighisdir, do choimhéud mé íad so uile ó móige.

21. Achd ar bhféuchain Díosa air, tug sé gradh dhó, agus a dubhairt sé ris, A tá én ní duireasbhuidh ort: imthigh, reac a bhfuil agad, agus tabhair do na bochdaibh, agus do ghéubha tú cisde ar neamh: agus tárr, tóg do chros, agus lean misi.

22. Agus do ghabh doilgheas eisean ar son an chomhráidh sin, agus do imthigh sé go tuirseach: óir do bhí iomad saidhbhris aige.

Marcus 10