13. Rugadar léo chum na Bhphairisíneach, an té so do bhí dall roimhe sin.
14. Agus do bhí an tsábbóid ann an tan do rinne Iósa an láib, agus dosguil a shúile.
15. Dfíafruigheadar na Phairisínigh a rís de cionnus fuáir sé a radharc. Agus a dubhairt seisean ríu, Do chuir se láib ar mo shúilibh, agus dionnuil mé, agus do chím.
16. Uime sin a dubhradar cuid do na Phairisíneachuibh, Ní ó Dhía an duinesi, óir ní chongbhann sé an tsabbóid. A dubhradar cuid eile, Cionnus as éidir lé duine peacthach a léithéid so do chomharthadhuibh a dhéunamh? Agus do bhi siosma eatorra.
17. A deirid síadsan a rís ris a dall Creud í do bharamhuil don té úd, ar son gur osguil sé do shúile? Agus a dubhairt seisean, Is fáidh é.
18. Uime sin níor chreideadar na Iúdaidhe úadh, go raíbh sé dall, agus go bhfuáir sé a radharc, nó gur ghoireadar athair agus mathair an té fuáir a radharc.
19. Agus dfíafruigheadar dhíobh, ag rádh, An né so bhur macsa, noch a deirthí rugadh dall? ar a nadhbharsin cionnas do chí sé a nóis?
20. Do fhreaguir a athair agus a mhathair íád agus a dubhradar, Atá dheimhin aguinn gur ab é so ar mac, agus go rugadh dall é:
21. Achd cionnas do chí sé, a nois ní fios dúinn; nó cía dosguil a shúile, ní bhfuil a fhios aguinne: Atá áois aige; fiafruighidh dhe fein: freigeoruidh sé ar a shon féin.
22. A dubhairt a athair agus a mhathair na bríathrasa, ar eagla na Niudaidheadh: óir do órduigheadar na Iúdaidhe roimhe sin, gidh bé daidmhéochadh gur bheisean Críosd, a chur as an tsinagoig.