27. پس نزدیک رفت و او را بوسید. اسحاق رایحۀ لباسهای او را بویید و او را برکت داد و گفت:«هان، رایحۀ پسرمهمچون رایحۀ صحرایی استکه خداوند آن را برکت داده باشد.
28. خدا تو را از شبنم آسمان و فربهی زمین عطا فرمایدو از فراوانی غله و شراب تازه.
29. قومها تو را خدمت کنندو طایفه‌ها در برابرت سر فرود آرند؛بر برادرانت سَروَر باش،و پسران مادرت تو را تعظیم نمایند.ملعون باد هر که تو را لعن کندو مبارک باد هر که تو را برکت دهد.»
30. چون اسحاق از برکت دادن یعقوب فارغ شد، به محض آن که یعقوب از نزد پدرش بیرون رفت، برادرش عیسو از شکار باز آمد.