1. بدین‌سان، آسمانها و زمین و همۀ لشکر آنها تمام شد.
2. و خدا در روز هفتم، کار خویش را به پایان رسانید؛ پس او در هفتمین روز، از همۀ کار خویش بیاسود.
3. و خدا روز هفتم را مبارک خواند و آن را مقدس شمرد، چراکه در آن روز از همۀ کار خویش که خدا آفریده و ساخته بود، بیاسود.
4. این بود تاریخچۀ آسمانها و زمین آنگاه که آفریده شدند.هنگامی که یهوه خدا آسمانها و زمین را بساخت
5. هیچ نهالِ کشتزار هنوز بر زمین نبود و هیچ گیاهِ کشتزار هنوز نروییده بود، زیرا یهوه خدا هنوز باران بر زمین نبارانیده بود و انسانی نبود تا بر آن کِشت کند،
6. بلکه مه از زمین برمی‌آمد و تمام روی زمین را سیراب می‌کرد.