1. برادران خود را بگویید: «ای قوم من،» و خواهرانتان را: «ای رحمت‌یافته.»
2. «بر مادر خود حجت بیاورید؛ آری، حجت بیاورید!چراکه او زن من نیست،و من شوهر او نیستم.بگذار فاحشگی‌اش را از چهرۀ خویش بزداید،و زناکاری‌اش را از میان سینه‌های خود؛
3. مبادا جامه از تنش به در کنمو او را همچون زادروزش برهنه سازم،و بسان بیابانش گردانم،چونان سرزمین بی‌حاصل،و او را از تشنگی از پا درافکنم.
4. بر فرزندانش رحم نخواهم کرد،زیرا فرزندان فَحشا هستند،