1. نافرمانی در اعماق دل شریر بدو ندا می‌دهد؛ترس خدا در چشمان او نیست.
2. زیرا خویشتن را در نظر خود چندان تملق می‌گویدکه از پی بردن به گناه خویش و بیزاری از آن ناتوان است!
3. سخنان دهانش خباثت است و فریب؛از خردمندی و نیکوکاری دست شسته است.
4. حتی بر بستر خود طرح شرارت می‌ریزد؛راهی ناپسند در پیش گرفته استو از شرارت روی نمی‌گرداند.
5. خداوندا، محبتت تا به آسمانها می‌رسدو وفاداریت تا به ابرها.