13. خداوند از آسمان نظر می‌افکندو بنی آدم را جملگی می‌بیند؛
14. از مکان سکونت خود نظر می‌افکند،بر همۀ ساکنان زمین.
15. او که دلهای ایشان را جملگی سرشته است،و هرآنچه را که می‌کنند، درک می‌کند.
16. پادشاه را بزرگی لشکرش نجات نمی‌دهد،و دلاور را عظمت قوّتش نمی‌رهاند.
17. امید بستن بر اسب برای پیروزی بیهوده است،زیرا به قوّت عظیم خود خلاصی نتواند داد.
18. هان چشمان خداوند بر ترسندگان اوست،بر آنان که به محبت او امیدوارند،