1. ای خداوند، ای قوّت من، تو را دوست می‌دارم.
2. خداوند صخرۀ من است، دژ من و رهانندۀ من؛خدایم صخرۀ من است که در او پناه می‌جویم؛او سپر من است، شاخ نجات و قلعۀ بلندم.
3. خداوند را که شایان ستایش است می‌خوانم،و از دشمنانم نجات می‌یابم.
4. بندهای مرگ مرا فرو پیچیده بود،و سیلابهای نابودی بر من هجوم آورده بود؛
5. بندهای هاویه به دورم تنیده بود،و دامهای مرگ رویارویم بود.