مزمور 139:12-15 هزارۀ نو (NMV)

12. اما حتی تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست،بلکه شب همچون روزْ روشن است؛چراکه تاریکی و روشنایی نزد تو یکسان است.

13. زیرا باطن مرا تو آفریدی؛تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی.

14. تو را سپاس می‌گویم، زیرا عجیب و مَهیب ساخته شده‌ام؛اعمال تو شگفت‌انگیزند،جان من این را نیک می‌داند.

15. استخوانبندی‌ام از تو پنهان نبود،چون در نهان ساخته می‌شدم.آنگاه که در ژرفای زمین تنیده می‌شدم،

مزمور 139