مزمور 119:31-50 هزارۀ نو (NMV)

31. خداوندا، به شهادات تو می‌چسبم؛مگذار سرافکنده شوم.

32. در طریق فرمانهای تو می‌دوم،زیرا تو دل مرا وسعت می‌بخشی.

33. خداوندا، طریق فرایض خود را به من بیاموز؛آنگاه آنها را تا به آخر نگاه خواهم داشت.

34. مرا فهم عطا فرما تا شریعت تو را نگاه دارم،و آن را به تمامی دل حفظ کنم.

35. مرا در طریقِ فرمانهای خود هدایت فرما،زیرا رغبت من در آنهاست.

36. دل مرا به شهادات خود مایل گردان،و نه به سودجویی.

37. چشمانم را از دیدن بطالت بگردان،و در طریقهای خود مرا زنده ساز.

38. کلام خود را با خادمت استوار فرما،که آن را به ترسندگانت وعده فرموده‌ای.

39. ننگی را که از آن در هراسم از من دورکن،زیرا قوانین تو نیکوست.

40. هان در اشتیاق احکام تواَم!به عدالت خویش مرا زنده ساز!

41. خداوندا، محبتهای تو به من برسد،و نجات تو، بنا به وعده‌ات.

42. آنگاه خواهم توانست اهانت‌کنندۀ خود را پاسخ گویم،زیرا بر کلام تو توکل می‌دارم.

43. کلام راستی را از دهانم یکسره برمگیر!زیرا که به قوانین تو امید بسته‌ام.

44. شریعت تو را همیشه نگاه خواهم داشت،تا ابدالآباد!

45. در آسایش گام خواهم زد،زیرا جویای احکام تو بوده‌ام.

46. در حضور پادشاهان از شهادات تو سخن خواهم گفتو شرم نخواهم داشت،

47. زیرا لذت من در فرمانهای توست،که دوستشان می‌دارم.

48. فرمانهای تو را حرمت و دوست خواهم داشت،و در فرایض تو تفکر خواهم کرد.

49. کلام خود به خادمت را به یاد آر،که بدان امیدوارم ساختی.

50. تسلای من در مصیبتم این استکه وعدۀ تو مرا زنده می‌گردانَد.

مزمور 119