مزمور 119:146-156 هزارۀ نو (NMV)

146. تو را می‌خوانم؛ نجاتم دِه!و من شهادات تو را نگاه خواهم داشت.

147. بر سپیده‌دم سبقت می‌جویم و فریاد برمی‌آورم؛بر کلام تو امید بسته‌ام.

148. چشمانم بر پاسهای شب پیشی می‌گیرد،تا در وعده‌ات تأمل کنم.

149. بر حسب محبت خود صدایم را بشنو!بر طبق قوانین خود، خداوندا، مرا زنده بدار!

150. آنان که در پی نقشه‌های پلید می‌روند نزدیک آمده‌اند،ایشان از شریعت تو بس دورند!

151. ولی تو نزدیک هستی، ای خداوند؛و جملۀ فرامین تو راست است.

152. دیرزمانی است که از شهادات تو دانسته‌امکه آنها را جاودانه بنیان نهاده‌ای.

153. بر مذلت من بنگر و مرا برهان،زیرا که شریعت تو را از یاد نبرده‌ام.

154. به دفاع از حقِ من برخیز و مرا برهان!بر حسب وعده‌ات مرا زنده بدار!

155. نجات از شریران دور است،زیرا که جویای فرایض تو نیستند.

156. رحمتهای تو ای خداوند بسیار است؛مرا بر حسب قوانین خود زنده بدار!

مزمور 119