مزمور 119:136-143 هزارۀ نو (NMV)

136. نهرهای آب از دیدگانم جاری است،زیرا که شریعت تو را نگاه نمی‌دارند.

137. خداوندا، تو عادلیو قوانین تو راست است!

138. شهاداتی که تو امر فرموده‌ای عدل است،و امانت تا به نهایت.

139. غیرتم مرا می‌سوزاند،زیرا که دشمنانم کلام تو را فراموش می‌کنند.

140. وعدۀ تو به‌غایت آزموده شده،و خادمت آن را دوست می‌دارد.

141. هرچند من ناچیز و حقیرم،اما احکام تو را از یاد نمی‌برم.

142. عدالت تو عدالتی است جاودانه،و شریعت تو حق است.

143. تنگی و فشار مرا درگرفته،اما فرمانهای تو لذت من است.

مزمور 119