مزمور 104:30-33 هزارۀ نو (NMV)

30. چون روح خود را می‌فرستی،آفریده می‌شوند،و روی زمین را تازه می‌سازی!

31. باشد که جلال خداوند تا به ابد پایدار مانَد!باشد که خداوند از کارهای خویش شادمان شود؛

32. که بر زمین می‌نگرد، و زمین به لرزه درمی‌آید!که کوهها را لمس می‌کند، و آتش‌فشان می‌شود!

33. من تا زنده هستم خداوند را خواهم سرایید!تا وجود دارم برای خدایم سرود ستایش خواهم خواند!

مزمور 104