13. اما اگر دختر کاهن بیوه گردد یا طلاق داده شود و فرزندی نداشته، مانند ایام جوانی به خانۀ پدرش بازگردد، می‌تواند از خوراک پدرش بخورد؛ ولی شخص خارجی نباید از آن بخورد.
14. اگر کسی ناخواسته از چیز مقدس بخورد، باید یک پنجم بر آن بیفزاید و آن چیز مقدس را به کاهن بدهد.
15. آنان نباید به چیزهای مقدسِ بنی‌اسرائیل که آنان به خداوند اهدا می‌کنند، بی‌حرمتی روا دارند،
16. و با خوردن چیزهای مقدس ایشان، سبب شوند که آنان متحمل جزای این تقصیر گردند: زیرا من یهوه هستم که آنان را تقدیس می‌کنم.»
17. خداوند به موسی گفت:
18. «هارون و پسرانش و تمام بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بدیشان بگو: وقتی کسی از خاندان اسرائیل یا غریبانِ ساکن در اسرائیل قربانی تمام‌سوز به عنوان قربانیِ خود تقدیم می‌کند، خواه در ارتباط با ادای نذر و خواه در ارتباط با قربانیهای اختیاری که به خداوند تقدیم می‌شود،
19. برای اینکه به جهت شما پذیرفته شود، باید نرینۀ بی‌عیب باشد، گوساله یا گوسفند یا بز.
20. آنچه را که نقص دارد تقدیم مکنید، زیرا به جهت شما پذیرفته نخواهد شد.
21. «وقتی کسی قربانی رفاقت از رمه یا گله به خداوند تقدیم می‌کند، خواه برای ادای نذر و خواه به عنوان قربانی اختیاری، برای آن که پذیرفته شود باید بی‌عیب و بری از هر نقص باشد.
22. کور یا لنگ یا مجروح یا آبله‌دار یا گَر یا مبتلا به جَرَب را به خداوند تقدیم مکنید و هیچ‌یک از اینها را به عنوان هدیۀ اختصاصی برای خداوند بر مذبح مگذارید.
23. گاو یا بره‌ای را که عضوِ بیش از حد بلند یا کوتاه دارد می‌توانید به عنوان قربانی اختیاری تقدیم کنید، اما به عنوان قربانی نذری پذیرفته نخواهد شد.
24. حیوانی را که بیضه‌اش کوفته یا لِه شده یا دریده یا بریده شده باشد، به خداوند تقدیم نکنید. در سرزمین خود چنین مکنید،
25. و چنین حیواناتی را از دست بیگانگان نیز مپذیرید تا به عنوان طعام خدای خود تقدیم کنید، زیرا فساد ایشان در آنهاست. آنها عیب دارند و به جهت شما پذیرفته نخواهند شد.»
26. خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
27. «چون گاو یا گوسفند یا بزی زاییده شود، هفت روز نزد مادرش بماند. از روز هشتم به بعد، به عنوان هدیۀ اختصاصی برای خداوند پذیرفته خواهد شد.