4. پس موسی دو لوح سنگی همچون لوحهای نخست تراشید و همان‌گونه که خداوند به او فرمان داده بود، سحرگاهان از کوه سینا بالا رفت، و دو لوح سنگی را در دستان خود می‌برد.
5. آنگاه خداوند در ابر فرود آمد و آنجا با موسی ایستاد، و نام یهوه را ندا کرد.
6. خداوند از برابر موسی گذشت و چنین ندا کرد:«یهوه، یهوه،خدای رحیم و فیّاض،دیر خشم،و آکنده از محبت و وفا،
7. پایدار در محبت برای هزار پشت،و آمرزندۀ تقصیر و نافرمانی و گناه.اما تقصیرکار را هرگز بی‌سزا نمی‌گذارد،بلکه جزای تقصیرات پدران را به فرزندان و فرزندانِ فرزندان تا پشت سوّم و چهارم می‌رساند.»