1. نان خود را بر آبها بفرست،زیرا پس از روزهای بسیار آن را باز خواهی یافت.
2. قسمتی به هفت، بلکه به هشت تن بده،زیرا نمی‌دانی چه بلایی بر زمین واقع تواند شد.
3. اگر ابرها پر از باران باشند،آن را بر زمین خالی خواهند کرد؛خواه درختی به سوی جنوب بیفتد خواه شمال،در همان‌جا که افتاده است، خواهد ماند.
4. آن که به باد نگاه می‌کند نخواهد کاشت،آن که به ابرها می‌نگرد نخواهد دروید.