1. «آیا آدمی را بر زمین مجاهده‌ای سخت نیست؟آیا روزهای او چون روزهای کارگری مزدبگیر نیست؟
2. همچون برده‌ای که مشتاق سایه‌ای است،و کارگر مزدبگیری که چشم‌انتظار اُجرت خویش است،
3. من نیز ماههای بطالت به میراث یافته‌ام،و شبهای مشقت برایم مقرر گشته است.
4. چون به بستر روم، گویم، ”چه وقت بر خواهم خاست؟“اما شب دراز است و من تا سپیده‌دم از پهلو به پهلو شدن خسته می‌شوم.