3. احمق را دیدم که ریشه می‌گرفت،اما به ناگاه مسکنِ او لعن شد.
4. فرزندان او از امنیت به دورند؛در محکمه پایمال می‌شوند،و ایشان را رهاننده‌ای نیست.
5. گرسنگان محصول او را می‌خورند،و آنها را حتی از میان خارها برمی‌چینند؛و تشنگان برای ثروت او لَه لَه می‌زنند.
6. زیرا مصیبت از خاک برنمی‌خیزد،و مشقت از زمین نمی‌روید؛
7. بلکه آدمی برای مشقت زاده می‌شود،چنانکه شراره به بالا می‌جهد.
8. «اگر من بودم، خدا را طلب می‌کردم،و دعویِ خویش به خدا می‌سپردم؛