2. تمامی روز دستانم را دراز کردمبه سوی قومی گردنکش،که در طریقهای نادرست گام برمی‌دارند،و توهمات خویش را پیروی می‌کنند؛
3. قومی که پیوسته پیش رویم،خشم مرا برمی‌انگیزند،و در باغها قربانی گذرانده،بر آجرها بخور می‌سوزانند؛
4. که در میان قبرها می‌نشینند،و تمامی شب را در مغاره‌ها سپری می‌کنند؛که گوشت خوک می‌خورند،و خورش از گوشت مکروه در ظروفشان است؛
5. که می‌گویند: «دور بایست و نزد من میا،زیرا مقدس‌تر از آنم که نزدیک من آیی.»آنان دودند در بینی‌ام،و آتشی که تمامی روز مشتعل است!
6. خداوند می‌گوید:همانا این نزد من مکتوب است که:«خاموش نخواهم ماند، بلکه بدیشان مزد خواهم داد،آری مزد آن را به آغوش ایشان خواهم پرداخت،