1. هان دست خداوند کوتاه نیست که نجات ندهد،و نه گوش او سنگین تا نشنود.
2. بلکه تقصیرات شما، میان شما و خدایتان جدایی افکنده است،و گناهانتان روی او را از شما نهان ساخته است تا نشنود.
3. زیرا دستان شما به خون آغشته است،و انگشتانتان به تقصیر آلوده!لبهایتان به دروغ تکلم می‌کند،و زبانتان به انحراف سخن می‌گوید.
4. کسی عادلانه اقامۀ دعوی نمی‌کند،و هیچ‌کس به امانت محاکمه نمی‌شود.بر بطالت توکل می‌دارند،و به دروغ سخن می‌گویند؛به آزار آبستن می‌شوند،و شرارت می‌زایند!