5. آنان را که در بلندیها ساکنند پست ساخته است؛شهر رفیع را به زیر می‌کشد؛آن را بر زمین افکنده،با خاک یکسان می‌سازد؛
6. پایها آن را پایمال می‌کند،پایهای ستمدیدگان و قدمهای بینوایان.»
7. راه پارسایان هموار است؛طریقی که تو برای پارسایان می‌سازی، مستقیم است.
8. در طریق داوریهایت، ای خداوند،برایت انتظار می‌کشیم.نام و یاد توستاشتیاق جان ما.
9. شبانگاه جان من در اشتیاق توست،و سحرگاه روح من در اندرونم تو را می‌جوید.آنگاه که داوریهای تو بر زمین اجرا شود،ساکنان جهان پارسایی را خواهند آموخت.
10. لیکن هرچند بر شریر لطف شود،پارسایی را نمی‌آموزد.حتی در سرزمینِ صالحان نیز ستم روا می‌دارد،و کبریایی خداوند را نمی‌بیند.
11. خداوندا، دست تو افراشته استاما آنان نمی‌بینند!بگذار غیرت تو را برای قومت ببینند و سرافکنده شوند؛بگذار آتشی که برای دشمنان تو است، ایشان را فرو بلعد.