13. خداوند می‌فرماید:«من حصاد ایشان را از ایشان خواهم گرفت؛نه انگور بر تاک یافت خواهد شد،نه انجیر بر درخت انجیر؛حتی برگها خواهد پژمرد،و آنچه را بدیشان بخشیدم از دست خواهند داد.»
14. چرا اینجا نشسته‌ایم؟گرد آیید تا به شهرهای حصاردار درآییم،و در آنجا تلف شویم،زیرا یهوه خدای ما، ما را به مرگ محکوم کردهو به ما زهرابه نوشانیده است،از آن رو که به خداوند گناه ورزیده‌ایم.
15. به امید سلامتی بودیم،اما خیری حاصل نشد؛به امیدِ زمان شفا،اما اینک رُعب و وحشت بود.
16. «خروش اسبان دشمن از دان به گوش می‌رسد؛از صدای شیهۀ اسبانِ زورآورش تمامی این سرزمین به لرزه درآمده است.زیرا آمده‌اند تا این سرزمین را با هرآنچه در آن است،و شهر را با ساکنانش، فرو بلعند.»