3. چون شریر میآید، دیدۀ حقارت نیز میآید،و با قباحت، تقبیح فرا میرسد.
4. آبِ عمیق است سخنان دهان آدمی،نهر جوشان است چشمۀ حکمت.
5. نشاید جانبداری از مجرمانیا منحرف ساختن دادرسی بیگناهان.
6. لبهای جاهل درگیر نزاع میشود،زبانش به استقبال کتک میشتابد.
7. زبان جاهل نابودی اوست،لبانش دام برای جان او.
8. سخنان سخنچین همچون لقمههای لذیذ استکه به اعماق وجود انسان فرو میرود.