14. و او هدیۀ خود را به خداوند تقدیم کند، یعنی یک برۀ نرینۀ یک سالۀ بی‌عیب به جهت قربانی تمام‌سوز، یک برۀ مادۀ یک سالۀ بی‌عیب به جهت قربانی گناه، و یک قوچ بی‌عیب به جهت قربانی رفاقت؛
15. همچنین یک سبد قرص نانِ بی‌خمیرمایه از آرد مرغوبِ آمیخته به روغن، و گِرده‌های نازک بی‌خمیرمایه و آغشته به روغن، همراه با هدیۀ آردی و هدیۀ ریختنی آنها.
16. «کاهن آنها را به حضور خداوند آورده، قربانی گناه و قربانی تمام‌سوز او را تقدیم کند،
17. و قوچ را همراه با سبد نانِ بی‌خمیرمایه به عنوان قربانی رفاقت به خداوند تقدیم نماید. کاهن همچنین هدیۀ آردی و هدیۀ ریختنی او را تقدیم کند.
18. «آنگاه نذیره سر وقف‌شدۀ خود را نزد درِ خیمۀ ملاقات بتراشد و موی سر وقف‌شدۀ خود را گرفته، بر آتشِ زیر قربانی رفاقت بگذارد.
19. پس از آنکه نذیره سر وقف‌شدۀ خود را تراشید، کاهن سرشانۀ پختۀ قوچ را با یک قرص نانِ بی‌خمیرمایه از سبد و یک گِردۀ نازک بی‌خمیرمایه گرفته، بر کف دستهای نذیره بگذارد.
20. و کاهن آنها را به عنوان هدیۀ تکان‌دادنی به حضور خداوند تکان دهد. آنها همراه با سینۀ هدیۀ تکان دادنی و رانِ افراشتنی، سهم مقدس کاهن خواهند بود. پس از آن، نذیره می‌تواند شراب بنوشد.
21. «این است قانون نذیره‌ای که نذر کرده است تا برای وقف خود هدیه‌ای به خداوند تقدیم کند. اگر دست او به بیش از این می‌رسد، باید آن را بر حسب آنچه نذر کرده است، علاوه بر قانون نذیره انجام دهد.»
22. خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
23. «هارون و پسرانش را خطاب کرده، بگو: بدین‌گونه بنی‌اسرائیل را برکت دهید، و بدیشان بگویید:
24. «خداوند تو را برکت دهد، و محافظت کند؛
25. خداوند روی خود را بر تو تابان سازد و تو را فیض عنایت فرماید؛
26. خداوند روی خود را بر تو برافرازد و تو را سلامتی بخشد.
27. «بدین‌گونه، آنان نام مرا بر بنی‌اسرائیل خواهند نهاد و من ایشان را برکت خواهم داد.»