15. این حكمت از عالم بالا نیست. این حكمتی است دنیوی، نفسانی و شیطانی.
16. چون هرجا حسد و خودخواهی هست، در آنجا بی‌نظمی و شرارت است.
17. امّا حكمتی كه از عالم بالاست اول پاک، بعد صلح‌جو، باگذشت، مهربان، پر از شفقت و ثمرات نیكو، بی‌غرض و بی‌ریاست.
18. نیكی و عدالت، میوهٔ بذرهایی است كه به دست صالحان در صلح و صفا كاشته می‌شود.