25. اسحاق گفت: «مقداری از آن غذا را برای من بیاور تا بخورم و بعد از آن برای تو دعای بركت بخوانم.» یعقوب، غذا و مقداری هم شراب برای او آورد.
26. اسحاق بعد از خوردن و نوشیدن به او گفت: «پسرم، نزدیکتر بیا و مرا ببوس.»
27. همین كه آمد تا پدرش را ببوسد، اسحاق لباسهای او را بو كرد. پس برای او دعای بركت خواند و گفت: «بوی خوش پسر من، مانند بوی مزرعه‌ای است كه خداوند آن را بركت داده است.
28. خدا از آسمان شبنم و از زمین فراوانی نعمت و غلاّت و شراب فراوان به تو بدهد.
29. قومهای دیگر بندگان تو باشند و ملّتها در مقابل تو تعظیم كنند. بر خویشاوندان خود حكمرانی كنی و فرزندان مادرت به تو تعظیم نمایند. لعنت بر کسی‌که تو را نفرین‌كند و متبارک باد كسی‌كه برای تو دعای خیر كند.»
30. دعای بركت اسحاق تمام شد. همین‌كه یعقوب از آنجا رفت، برادرش عیسو از شكار آمد.
31. او غذای خوشمزه‌ای درست كرده و برای پدرش آورده بود. عیسو گفت: «پدر، لطفاً بلند شو بنشین و مقداری از غذایی كه برایت آورده‌ام بخور و دعای بركت برای من بخوان.»
32. اسحاق پرسید: «تو كیستی؟»او جواب داد: «من پسر بزرگ تو عیسو هستم.»
33. تمام بدن اسحاق به لرزه افتاد و پرسید: «پس او چه کسی بود كه حیوانی شكار كرد و برای من آورد؟ من آن را خوردم و درست قبل از اینكه تو بیایی برای او دعای بركت خواندم. این بركت برای همیشه از آن او خواهد بود.»
34. وقتی عیسو این را شنید با صدای بسیار بلند و جگر سوزی گریه کرد و گفت: «پدر، برای من دعای بركت بخوان.»
35. اسحاق گفت: «برادرت آمد و مرا گول زد و بركت تو را از تو گرفت.»