42. از خاندان حاریم هزار و هفده نفر.
43. خاندانهای لاویانی که از تبعید بازگشتند عبارت بودند از:خاندان یشوع و قدمیئیل از نسل هودویا هفتاد و چهار نفر؛
44. سرایندگان معبد بزرگ از نسل آساف صد و بیست و هشت نفر؛
45. نگهبانان معبد بزرگ از خاندان شلوم، آطیر، طلمون، عقوب، حطیطا و شوبای صد و سی و هشت نفر.
46. کارکنان معبد بزرگ که از تبعید بازگشتند عبارت بودند از خاندانهای:صیحا، حسوفا، طباعوت،
47. قیروس، سیعها، فادوم،
48. لبانه، حجابه، شملای،
49. حانان، جدیل، حجر،
50. رآیا، رحین، نقودا؛
51. جزام، عزه، فاسیح؛
52. بیسای، معونیم، نفوسیم؛
53. بقبوق، حقوفا، حرحور؛
54. بصلوت، محیدا، حرشا؛
55. برقوس، سیسرا، تامح؛
56. نصیح و حفطیا.
57. خادمان سلیمان که از تبعید بازگشتند عبارت بودند از خاندانهای:سوطای، سوفرت، فرودا؛
58. یعله، درقون، جدیل؛
59. شفیطا، حطیل، فوخرتِ حظباییم و آمی.
60. شمارهٔ خادمان معبد بزرگ و بازماندگان خادمان سلیمان که از تبعید بازگشتند سیصد و نود و دو نفر بود.
63. همچنین سه خاندان از کاهنان به نامهای حبایا، هقوص و برزلائی بزرگ (خاندان برزلائی همان کسی است که با دختر برزلائی جلعادی ازدواج کرد و نام خانوادگی او را برای خود برگزید.)
64. چون اینها نتوانستند از طریق شجره‌نامهٔ اجداد خود را پیدا کنند از کهانت کنار گذاشته شدند.