10. با سرعت بر فرشتهٔ بالدار خود پرواز کرداو بر بالهای باد پرواز کرد.
11. او با تاریکی خود را پوشاندو ابرهای سیاهِ باران‌زا احاطه‌اش کردند.
12. نور درخشان حضور اوبا تگرگ و شعلهٔ افروخته،پردهٔ ابرهای سیاه را شکافت.
13. خداوند نیز در آسمانها با صدای رعدآسا سخن گفتو صدای خداوند متعال شنیده شد.
14. تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنان خود را پراکنده ساختو با رعد و برق، همه را آشفته کرد.