71. تنبیه من به نفع من بود،زیرا سبب شد که اوامر تو را یاد بگیرم.
72. شریعت تو برای منبیشتر از هزاران سکّهٔ طلا و نقره ارزش دارد.
73. تو مرا ساخته و آفریدهای،پس به من دانش عطا فرما تا شریعت تو را بفهمم.
74. آنانی که از تو میترسند، از دیدن من خوشحال میشوند،چون من هم به وعدهٔ تو امیدوارم.
75. خداوندا، میدانم که قضاوت تو عادلانه استو مرا نیز از روی انصاف تنبیه نمودی.
76. اکنون مطابق وعدهات،بندهٔ خود را از محبّت پایدارت آرامی ببخش.
77. مرا از رحمت خود برخوردار کن تا زنده بمانم،زیرا شریعت تو مایهٔ شادمانی من است.
78. اشخاص متکبّر که با دروغهای خود مرا متّهم ساختند، خجل و شرمنده شوند،امّا من همیشه به تعالیم و اوامر تو تفكّر خواهم نمود.
79. آنهایی که از تو میترسند نزد من بیایند،آنان كه اوامر تو را میدانند.
80. مرا یاری كن تا با دلی پاک احکام تو را بجا آورمو شرمنده و سرافکنده نشوم.
81. خداوندا، از انتظار اینکه مرا نجات بدهی، خسته شدهام،امید من به وعدههای تو میباشد.
82. چشمانم در انتظار وعدههای تو تار گشتهاندو میپرسم: «چه وقت مرا کمک خواهی کرد؟»
83. هرچند مانند مشک شرابِ پوسیده، بیفایده شدهام،امّا اوامر تو را فراموش نکردهام.
84. تا کی باید صبر کنم؟چه وقت آنانی را که مرا عذاب میدهند، مجازات خواهی کرد؟
85. متکبّران و آنانی که با کلام تو مخالفند،برای من چاه کندهاند.
86. تمام اوامر تو قابل اعتماد هستند،مرا کمک کن زیرا متکبّران بیجهت مرا آزار میدهند.
87. گرچه نزدیک بود به زندگی من خاتمه بدهند،امّا من از اوامر تو سرپیچی نکردم.
88. بهخاطر محبّت پایدارت بر من رحمت فرماتا شریعت تو را بجا آورم.
89. خداوندا، کلام تو تا ابد باقی است؛آن کلام در آسمانها پایدار است.
90. وفاداری تو در تمام نسلها پایدار است،تو زمین را آفریدهای و استوار خواهد بود.