غزل غزلها 4:2-6 Today's Persian Version (TPV)

2. دندانهای ردیف و صاف تو به سفیدی گوسفندانی هستندکه تازه پشمشان چیده و شسته شده باشد.همگی جفت‌جفت و مرتّب هستند.

3. لبهای تو همچون رشتهٔ قرمز و دهانت زیباست.گونه‌هایت از پشت روبندت مانند دو نیمه انار است.

4. گردنت همچون بُرج داوود صاف و گرد استو گلوبندت مانند سپر هزار سرباز استکه بُرج را محاصره کرده‌اند.

5. سینه‌هایت مانند غزالهای دوقلویی استکه میان سوسن‌ها می‌چرند.

6. پیش از آنکه نسیم سحرگاهی بوزد و هوا روشن شود،من به کوه مُر و تپّهٔ کُندُر می‌روم.

غزل غزلها 4