غزل غزلها 2:9-13 Today's Persian Version (TPV)

9. محبوب من همچون غزال و بچّه آهوست.او در پشت دیوار ایستاده و از پنجره نگاه می‌کند.

10. محبوبم به من می‌گوید:«ای دلبر من، ای زیبای من، برخیز و بیا.

11. زیرا زمستان گذشته است و موسم باران به پایان رسیده است.

12. گُلها از زمین روییده‌اندو زمان نغمه‌سرایی رسیده است.آواز فاخته در مزرعهٔ ما گوشها را نوازش می‌دهد.

13. درختان انجیر میوه به بار آورده،و رایحهٔ شکوفه‌های تاکها، هوا را عطرآگین ساخته است.ای عزیز من، ای زیبای من، برخیز و با من بیا!»

غزل غزلها 2