10. مصیبتی که بر سر قوم من آمد، چنان وحشتناک بودکه مادران دلسوز، از فرط گرسنگی کودکان خود را میپختند و میخوردند.
11. خداوند خشم و غضب خود را با شدّت تمام بر صهیون فرو ریختو چنان آتشی برافروخت که اساس آن را خاکستر کرد.
12. پادشاهان و مردم روی زمین،هیچکدام باور نمیکردند که دشمن بتواند به دروازههای اورشلیم داخل شود.
13. ولی این کار شد، زیرا انبیا گناه کردندو کاهنان خون مردم نیک و بیگناه را در شهر ریختند.
14. رهبرانش مانند اشخاص کور راه میروندو چون آلوده به خون مردم بیگناه هستند، کسی به آنها نزدیک نمیشود.