1. آدم خودخواه با دیگران معاشرت نمیکند و با عقاید درست آنها مخالفت میورزد.
2. شخص احمق برای حکمت ارزش قایل نیست و فقط دوست دارد که خود را دانا نشان بدهد.
3. گناه، ننگ و رسوایی به بار میآورد.
4. سخنان شخص دانا مانند دریا، عمیق است و مانند چشمه، گوارا.