1. فکر نکنید که خداوند آن‌قدر ضعیف است که نمی‌تواند شما را نجات دهد یا آن‌قدر کَر است که فریاد شما را برای کمک نمی‌شنود.
2. به‌خاطر گناهان شماست که او حرف شما را نمی‌شنود. این گناهان شماست که بین شما و خدا -حتّی در وقتی که می‌خواهید او را پرستش کنید- جدایی ایجاد کرده است.
3. شما مرتکب گناهان دروغگویی، خشونت، و قتل شده‌اید.
4. شما به دادگاه می‌روید، ولی حقیقت را نمی‌گویید. شما می‌خواهید با دروغ در دعوا برنده شوید. نقشه‌های خود را برای آزار دیگران دنبال می‌کنید.
7. شما دایماً در اندیشهٔ توطئه‌های شرارت‌بار هستید، و می‌خواهید هرچه سریعتر آن نقشه‌ها اجرا شوند. برای کشتن آدمهای بی‌گناه هیچ‌وقت تأمل نمی‌‌کنید. هر جا می‌روید خرابی و ویرانی بجا می‌گذارید،