3. من می‌توانم آسمان را چنان تیره کنم،که گویی برای مرده‌ای سوگوار است.»
4. خداوند قادر به من آموخته است چه بگویم،تا بتوانم خستگان را توانایی بخشم.هر صبحگاه مرا مشتاق می‌سازدتا به تعالیم او گوش دهم.
5. خداوند به من فهم عطا کرده است.من سرکشی ننموده‌ام،و به او پشت نکرده‌ام.
6. پشتم را برای آنهایی که مرا با شلاّق می‌زدند، برهنه نمودم،و وقتی به من ناسزا می‌گفتند،ریش‌های مرا می‌کندند،و به من آب دهان می‌انداختند، اعتراضی نکردم.
7. ناسزاهای آنها مرا ناراحت نمی‌کند،چون خدای قادر مطلق به من کمک می‌کند.من آمادهٔ تحمّل آنها هستم،و می‌دانم که شرمنده نخواهم شد،