1. و ایام زندگانی ساره، صد و بیست وهفت سال بود، این است سالهای عمرساره.
2. و ساره در قریه اربع، که حبرون باشد، درزمین کنعان مرد. و ابراهیم آمد تا برای ساره ماتم و گریه کند.
3. و ابراهیم از نزد میت خودبرخاست، و بنی حت را خطاب کرده، گفت:
4. «من نزد شما غریب و نزیل هستم. قبری از نزد خود به ملکیت من دهید، تا میت خود را از پیش روی خود دفن کنم.»
5. پس بنی حت در جواب ابراهیم گفتند: