9. پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشه خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت.
10. کوهها به سایهاش پوشانیده شد و سروهای آزاد خدا به شاخه هایش.
11. شاخه های خود را تابه دریا پهن کرد و فرعهای خویش را تا به نهر.
12. پس چرا دیوارهایش را شکستهای که هر راهگذری آن را میچیند؟