مزامیر 62:7-12 Old Persian Version (OPV)

7. برخداست نجات و جلال من. صخره قوت من وپناه من در خداست.

8. ای قوم همه وقت بر اوتوکل کنید و دلهای خود را به حضور وی بریزید. زیرا خدا ملجای ماست، سلاه.

9. البته بنی آدم بطالتاند و بنی بشر دروغ. در ترازو بالا میروندزیرا جمیع از بطالت سبکترند.

10. بر ظلم توکل مکنید و بر غارت مغرور مشوید. چون دولت افزوده شود دل در آن مبندید.

11. خدا یک بارگفته است و دو بار این را شنیدهام که قوت از آن خداست.

12. ای خداوند رحمت نیز از آن تواست، زیرا به هر کس موافق عملش جزا خواهی داد.

مزامیر 62