3. خدا در قصرهای آن به ملجای بلند معروف است.
4. زیرا اینک پادشاهان جمع شدند، و با هم درگذشتند.
5. ایشان چون دیدندمتعجب گردیدند. و در حیرت افتاده، فرار کردند.
6. لرزه بر ایشان در آنجا مستولی گردید و دردشدید مثل زنی که میزاید.
7. تو کشتیهای ترشیش را به باد شرقی شکستی.
8. چنانکه شنیده بودیم، همچنان دیدهایم، در شهر یهوه صبایوت، در شهر خدای ما؛ خدا آن را تا ابدالاباد مستحکم خواهد ساخت، سلاه.
9. ای خدا در رحمت توتفکر کردهایم، در اندرون هیکل تو.