3. ای خداوندجانم را از حفره برآوردی. مرا زنده ساختی تا به هاویه فرونروم.
4. ای مقدسان خداوند او رابسرایید و به ذکر قدوسیت او حمد گویید!
5. زیراکه غضب او لحظهای است و در رضامندی اوزندگانی. شامگاه گریه نزیل میشود. صبحگاهان شادی رخ مینماید.
6. و اما من در کامیابی خودگفتم: «جنبش نخواهم خورد تا ابدالاباد.»
7. ای خداوند به رضامندی خود کوه مرا در قوت ثابت گردانیدی و چون روی خود را پوشاندی پریشان شدم.
8. ای خداوند نزد تو فریاد برمی آورم و نزدخداوند تضرع مینمایم.
9. در خون من چه فایده است چون به حفره فرو روم. آیا خاک تو را حمدمی گوید و راستی تو را اخبار مینماید؟
10. ای خداوند بشنو و به من کرم فرما. ای خداوندمددکار من باش.