10. برکروبی سوار شده، پرواز نمود و بر بالهای باد طیران کرد.
11. تاریکی را پرده خود و خیمهای گرداگرد خویش بساخت، تاریکی آبها و ابرهای متراکم را.
12. از تابش پیش روی وی ابرهایش میشتافتند، تگرگ و آتشهای افروخته.
13. و خداوند از آسمان رعد کرده، حضرت اعلی آواز خود را بداد، تگرگ و آتشهای افروخته را.
14. پس تیرهای خود را فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت، و برقها بینداخت وایشان را پریشان نمود.
15. آنگاه عمق های آب ظاهر شد و اساس ربع مسکون مکشوف گردید، از تنبیه توای خداوند، از نفخه باد بینی تو!
16. پس، از اعلی فرستاده، مرا برگرفت و ازآبهای بسیار بیرون کشید.
17. و مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد و از خصمانم، زیرا که از من تواناتر بودند.