مزامیر 119:121-128 Old Persian Version (OPV)

121. داد و عدالت را بهجا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما.

122. برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند.

123. چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو.

124. با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز.

125. من بنده تو هستم. مرا فهیم گردان تاشهادات تو را دانسته باشم.

126. وقت است که خداوند عمل کند زیرا که شریعت تو را باطل نمودهاند.

127. بنابراین، اوامر تو را دوست میدارم، زیادتر از طلا و زر خالص.

128. بنابراین، همه وصایای تو را در هر چیز راست میدانم، وهر راه دروغ را مکروه میدارم.

مزامیر 119