118. همه کسانی را که از فرایض تو گمراه شدهاند، حقیر شمردهای زیراکه مکر ایشان دروغ است.
119. جمیع شریران زمین را مثل درد هلاک میکنی. بنابراین شهادات تو را دوست میدارم.
120. موی بدن من از خوف تو برخاسته است و از داوریهای تو ترسیدم.
121. داد و عدالت را بهجا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما.
122. برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند.
123. چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو.
124. با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز.