28. آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.
29. طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.
30. پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.
31. پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم.
32. و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.
33. او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه.
34. و زمین بارور را نیز به شوره زار، بهسبب شرارت ساکنان آن.
35. بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.
36. و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.
37. و مزرعهها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.
38. و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.
39. و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.
40. ذلت را بر روسا میریزد و ایشان را در بادیهای که راه ندارد آواره میسازد.
41. اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیلهها را مثل گله هابرایش پیدا میکند.