مزامیر 105:28-45 Old Persian Version (OPV)

28. ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند.

29. آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید.

30. زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان.

31. او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان.

32. تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان.

33. موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست.

34. او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون.

35. و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند.

36. وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را.

37. و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود.

38. مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود.

39. ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد.

40. سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید.

41. صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید.

42. زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را.

43. و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم.

44. وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قومها راوارث شدند.

45. تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه!

مزامیر 105