1. خوشابحالها و گروهی بسیار دیده، بر فراز کوه آمد و وقتی که او بنشست شاگردانش نزد اوحاضر شدند.
2. آنگاه دهان خود را گشوده، ایشان را تعلیم داد و گفت:
3. «خوشابحال مسکینان در روح، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.
4. خوشابحال ماتمیان، زیرا ایشان تسلی خواهند یافت.
5. خوشابحال حلیمان، زیرا ایشان وارث زمین خواهند شد.