غزل‌غزل‌ها 1:7-14 Old Persian Version (OPV)

7. ای حبیب جان من، مرا خبر ده که کجامی چرانی و در وقت ظهر گله را کجا میخوابانی؟ زیرا چرا نزد گله های رفیقانت مثل آواره گردم.

8. ای جمیل تر از زنان، اگر نمی دانی، در اثرگلهها بیرون رو و بزغاله هایت را نزد مسکن های شبانان بچران.

9. ای محبوبه من، تو را به اسبی که در ارابه فرعون باشد تشبیه دادهام.

10. رخسارهایت به جواهرها و گردنت به گردن بندها چه بسیار جمیل است.

11. زنجیرهای طلا با حبه های نقره برای توخواهیم ساخت.

12. چون پادشاه بر سفره خودمی نشیند، سنبل من بوی خود را میدهد.

13. محبوب من، مرا مثل طبله مر است که در میان پستانهای من میخوابد.

14. محبوب من، برایم مثل خوشه بان درباغهای عین جدی میباشد.

غزل‌غزل‌ها 1