دانیال 10:2-6 Old Persian Version (OPV)

2. در آن ایام من دانیال سه هفته تمام ماتم گرفتم.

3. خوراک لذیذ نخوردم و گوشت و شراب به دهانم داخل نشد و تا انقضای آن سه هفته خویشتن را تدهین ننمودم.

4. و در روز بیست وچهارم ماه اول من بر کنار نهر عظیم یعنی دجله بودم.

5. و چشمان خود را برافراشته دیدم که ناگاه مردی ملبس به کتان که کمربندی از طلای او فاز بر کمر خود داشت،

6. و جسد او مثل زبرجد وروی وی مانند برق و چشمانش مثل شعله های آتش و بازوها و پایهایش مانند رنگ برنج صیقلی و آواز کلام او مثل صدای گروه عظیمی بود.

دانیال 10