13. که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار میسازد، و مشورت مکاران مشوش میشود.
14. در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه میروند.
15. که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات میدهد.
16. پس امید، برای ذلیل پیدا میشود و شرارت دهان خود را میبندد.
17. «هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش میکند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار.
18. زیرا که او مجروح میسازد و التیام میدهد، ومی کوبد و دست او شفا میدهد.