20. هرکه در کلام تعقل کند سعادتمندی خواهد یافت، و هرکه به خداوند توکل نمایدخوشابحال او.
21. هرکه دل حکیم دارد فهیم خوانده میشود، و شیرینی لبها علم را میافزاید.
22. عقل برای صاحبش چشمه حیاتاست، اما تادیب احمقان، حماقت است.
23. دل مرد حکیم دهان او را عاقل میگرداند، و علم را بر لبهایش میافزاید.
24. سخنان پسندیده مثلشان عسل است، برای جان شیرین است و برای استخوانهاشفادهنده.